14 października 1943 r. w niemieckim obozie zagłady w Sobiborze wybuchł zbrojny bunt przygotowany przez grupę więźniów pod przywództwem Aleksandra Peczerskiego i Lejby Felhendlera.

W jego wyniku zbiegło około 300 żydowskich kobiet i mężczyzn. Do końca wojny dotrwało około 60 uciekinierów. Ucieczka więźniów Sobiboru należy – obok powstania w getcie warszawskim i buntu więźniów w obozie zagłady w Treblince – do najważniejszych przejawów heroicznego oporu Żydów w latach II wojny światowej.

W 77. rocznicę tego wydarzenia Tomasz Kranz, dyrektor Państwowego Muzeum na Majdanku, Tomasz Oleksy-Zborowski, kierownik Muzeum i Miejsca Pamięci w Sobiborze oraz przedstawiciele zgłoszonych delegacji (w tym: Robert v. Rimscha, kierownik Wydziału Kultury w Ambasadzie RFN; Andrzej Romańczuk, Starosta Powiatu Włodawskiego; Jakub Deka - Przewodniczący Zarządu Fundacji Polsko-Niemieckiej Pojednanie) oddali hołd ofiarom zamordowanym w byłym niemieckim obozie zagłady w Sobiborze. W związku z wyjątkową sytuacją spowodowaną zagrożeniem COVID-19 złożenie kwiatów i zapalenie zniczy przy Polanie Mogił odbyło się w reżimie sanitarnym. Jarosław Sellin – Sekretarz Stanu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego – przesłał wieniec oraz list na uroczystość upamiętnienia rocznicy zbrojnego powstania więźniów niemieckiego obozu zagłady w Sobiborze.