Zachęcamy do korzystania z proponowanych przez nas lekcji muzealnych online oraz materiałów edukacyjnych. Dzięki nim uczniowie w ciekawy i inspirujący sposób dowiedzą się m.in.: jak wyglądało życie więźniów w obozie, usłyszą relacje świadków, poznają losy dzieci oraz wiele innych historii ukrytych w muzealnych eksponatach.
Jak przygotować zajęcia online? Jak dobrać treści i metody pracy do wieku uczniów i ich zainteresowań? Na te i inne pytania pomogą nauczycielom odpowiedzieć pedagodzy muzealni.
Zajęcia realizowane za pomocą jednej z platform internetowych umożliwiają aktywny udział młodzieży, a specjalnie przygotowane prezentacje pozwalają poznać szereg zagadnień związanych z historią niemieckiego obozu na Majdanku.
W ramach bezpłatnych spotkań online realizujemy następujące tematy:
1. Obóz koncentracyjny na Majdanku – zarys historii.
2. Jedyny taki Dziennik – opowieść o Jadwidze Ankiewicz.
3. Historia Majdanka na kartach komiksu.
4. Historie ukryte w muzealnych eksponatach.
5. Dzieci w obozie na Majdanku.
6. Losy nastoletnich więźniarek – Jadwigi Ankiewicz i Haliny Birenbaum.
7. Załoga KL Lublin.
8. Losy żydowskich więźniów Majdanka – Blumy Shadur-Babic i Jerzego Pfeffera.
9. Procesy przeciwko zbrodniarzom z Majdanka w relacji wideo Andrzeja Stanisławskiego.
10. Obóz koncentracyjny na Majdanku w relacji wideo Andrzeja Stanisławskiego.
Oferujemy także możliwość udziału w spotkaniach online z naszymi wolontariuszami, nastolatkami z Niemiec i Austrii, którzy mogą przybliżyć historię i kulturę swoich krajów. Uważamy, że byłaby to wspaniała okazja do ćwiczeń językowych.
Zachęcamy do kontaktu (informacje, pytania, rezerwacje lekcji):
81 710 28 35, e-mail: j.laskowska@majdanek.eu
81 710 28 27, e-mail: m.rusek@majdanek.eu
Poniższe nagrania mogą być doskonałym dopełnieniem lekcji muzealnych
Jadwiga Ankiewicz urodziła się 11 września 1926 r. w Warszawie. W czasie wojny była sanitariuszką Szarych Szeregów. Mając 16 lat została ujęta w trakcie jednej z największych ulicznych łapanek w Warszawie i przewieziona do więzienia gestapo na Pawiaku. Następnie 17 stycznia 1943 r., została deportowana do niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego na Majdanku. W tym czasie pisała w ukryciu dziennik. 17 maja 1943 r. została zwolniona. Niestety, 30 stycznia 1944 r., w niewyjaśnionych okolicznościach, została zastrzelona przez Niemców na jednej z warszawskich ulic. Miała niewiele ponad 17 lat.
Oni nic nie wiedzą… – Józef Richter i jego rysunki z czasu Zagłady
Majdanek, Bełżec i Sobibór to trzy miejsca nieodłącznie związane z zagładą Żydów przeprowadzoną przez nazistowskie Niemcy w toku akcji „Reinhardt”. W obozie koncentracyjnym na Majdanku oraz obozach zagłady w Bełżcu i Sobiborze Niemcy zamordowali około 700 tysięcy żydowskich kobiet, mężczyzn i dzieci. Postać Józefa Richtera była przez wiele lat zapomniana, mimo że jest on autorem rysunków przedstawiających prześladowania i Zagładę ludności żydowskiej na Lubelszczyźnie.
Temat: Dzieci polskie w obozie koncentracyjnym na Majdanku
Na Majdanku nigdy nie zrealizowano planu utworzenia obozu dla dzieci, mimo to były one w nim przetrzymywane. Najliczniejszą grupę stanowiły dzieci polskie, żydowskie oraz białoruskie. Dzieci polskie osadzano w obozie wraz z rodzinami latem 1943 r. w ramach akcji pacyfikacyjno-wysiedleńczej na Zamojszczyźnie. Niemcy w miejsce wysiedlonych polskich rodzin planowali zasiedlenie tego obszaru przez gospodarzy niemieckich. Przed deportacją całe rodziny przetrzymywane były w obozach przejściowych w Zwierzyńcu i Zamościu. Większość dzieci po kilku tygodniach pobytu w KL Lublin kierowano na roboty przymusowe do Rzeszy. Pewną grupę zwolniono dzięki staraniom Polskiego Czerwonego Krzyża i Rady Głównej Opiekuńczej.
LINK DO POBRANIA PREZENTACJI: NA DOLE STRONY
Temat: Dzieci żydowskie w obozie koncentracyjnym na Majdanku
Więźniami Majdanka były także dzieci żydowskie. Już z racji pochodzenia ich szanse na przeżycie były znikome. Kierowano je na Majdanek z gett na Lubelszczyźnie (m.in. w Lublinie, Międzyrzecu Podlaskim, Rejowcu), w Warszawie i w Białymstoku. Dzieci były przywożone do obozu pociągami towarowymi w bydlęcych wagonach. Mniejsze grupy transportowano samochodami, lub jak w przypadku osób z getta na Majdanie Tatarskim w Lublinie, prowadzono pieszo. Rodziny żydowskie po przybyciu do obozu podlegały selekcji. Osoby poniżej 14. roku życia, a także starsze i niezdolne do pracy kierowano bez ewidencji do komór gazowych. Dzieci powyżej 14. roku życia oraz te, którym udało się podać zawyżony wiek, włączano do grupy dorosłych.
LINK DO POBRANIA PREZENTACJI: NA DOLE STRONY
Temat: Dzieci białoruskie w obozie koncentracyjnym na Majdanku
Dzieci białoruskie były kolejną grupą dzieci-więźniów obozu na Majdanku. Od marca 1943 r. w obozie osadzano ludność wiejską z Białorusi, wysiedlaną masowo w odwecie za rozwijający się tam ruch partyzancki. Większość dzieci białoruskich umieszczano w osobnych barakach, w których opiekowały się nimi wyznaczone obce kobiety. Matki mogły się z nimi kontaktować tylko w niedzielę i zaledwie przez godzinę. Po pewnym czasie dzieci te wysyłano do specjalnego obozu dla dzieci w Konstantynowie koło Łodzi lub innych obozów germanizacyjnych pod Łodzią.
LINK DO POBRANIA PREZENTACJI: NA DOLE STRONY
Temat: Poznajemy muzeum - edukacja dla najmłodszych uczniów
Najmłodsi uczniowie – w wieku do lat 14 – nie są jeszcze gotowi na to, aby zwiedzać muzea martyrologiczne. To dla nich zbyt trudne pod względem poznawczym i emocjonalnym.
Nie oznacza to jednak, że nie mogą oni uczestniczyć w zajęciach przygotowanych przez muzealnych pedagogów.
Dziś pragniemy podzielić się z Państwem naszymi pomysłami:
Jak opowiadać o muzeach i zbiorach?
Kto to jest muzealnik i co to są kolekcje?
Jak należy zachowywać się w muzeum?
Odpowiedzi znajdzują się w przygotowanym przez nas materiale.
LINK DO POBRANIA: NA DOLE STRONY; DO WYBORU WERSJA PDF LUB DOCX.
Temat: Świat za drutami – postawy i doświadczenia więźniów Majdanka
Część 1: Życzliwość, wsparcie, przyjaźń i przemoc.
Wybrane fragmenty relacji ukazują społeczność więźniarską, różne postawy wśród więźniów oraz ich wpływ na życie w obozie. Chociaż osadzonym przyszło walczyć o przetrwanie w świecie za drutami, przekonujemy się, że nawet w takim miejscu nie przestawały obowiązywać zasady moralne. Czasem nawet wyraźniej można dostrzec dobro i zło oraz to, jakim wyborom moralnym poddawani byli więźniowie każdego dnia.
Bardzo istotne jest to, że z tamtych traumatycznych wydarzeń możemy czerpać nieustannie prawdę o kondycji człowieka, także żyjącego współcześnie.
Może dlatego również obecnie warto zastanowić się nad odpowiedziami na, z pozoru proste, pytania:
Czy dziś łatwo znaleźć przyjaciół i utrzymać przyjaźń?
Czy dziś spotykamy się z postawą otwartości na innych, czy ludzie są chętni, aby wspierać się nawzajem?
Czy dziś spotykamy się z aktami egoizmu, próbami osiągnięcia czegoś kosztem innych?
Czy nasze decyzje mogą mieć wpływ na innych?
Jakie wartości dziś wskazalibyśmy jako te najważniejsze?
Czy potrzebujemy autorytetów?
LINK PDF DO POBRANIA: NA DOLE STRONY
Część 2: Pomoc, autorytet, wartości, podejmowanie decyzji
ŚWIAT ZA DRUTAMI
LINK PDF DO POBRANIA: NA DOLE STRONY
Temat: Sztuka opowieści, czyli historie ukryte w muzealnych eksponatach. Część 1
Jak opowiadać trudną historię? Jak zaciekawić młodzież i zachęcić do poznawania tragicznych wydarzeń i losów ludzi? Co i jak robić, aby zainspirować młodzież do refleksji i zadawania pytań? Odpowiedzią mogą być muzealne eksponaty. Zostały przez lub dla kogoś wykonane i czemuś służyły. Odkrywając ich przeszłość i przeznaczenie, odkrywamy historię ludzi.
Artefakty są nie tylko historycznymi dokumentami i przedmiotami muzealnymi, ale również łącznikami przeszłości z teraźniejszością. Przywołują pamięć o życiu obozowym, o ofiarach, ale także o ocalałych. Będąc blisko ludzi i miejsc, stały się świadkami historii. Są pewnymi symbolami przeszłości, które skupiają uwagę i skłaniają do przemyśleń. Stanowią świadectwo potwierdzające nieludzkość.
Więcej informacji PAKIET EDUKACYJNY
LINK PDF DO POBRANIA: NA DOLE STRONY
Temat: Sztuka opowieści, czyli historie ukryte w muzealnych eksponatach. Część 2
Więcej informacji PAKIET EDUKACYJNY
LINK PDF DO POBRANIA: NA DOLE STRONY
Temat: Obóz na Majdanku w relacji Andrzeja Stanisławskiego
Spotkanie ze świadkiem historii jest zawsze bezcenne. Wsłuchiwanie się we wspomnienia ocalonych jest niezastąpionym źródłem i świadectwem służącym poznaniu przeszłości. Zwłaszcza tej trudnej i tragicznej, jaką była II wojna światowa. Autentyczność przeżyć i emocji niewątpliwie zapada głęboko w pamięć i jest wyjątkowym doświadczeniem dla odbiorców.
Andrzej Stanisławski urodził się w 1923 r. W sierpniu 1942 r. został aresztowany i osadzony na Pawiaku, a następnie 18 stycznia 1943 r. przewieziony do obozu na Majdanku. Udało mu się zbiec w Kraśniku podczas ostatniego transportu ewakuacyjnego do KL Auschwitz. Swoje przeżycia obozowe opisał w książce „Pole śmierci”. Był świadkiem w procesach przeciwko załodze obozowej Majdanka.
RELACJA ANDRZEJA STANISŁAWSKIEGO https://youtu.be/7jn_iZC7IUY
LINK DO POBRANIA PREZENTACJI: NA DOLE STRONY
Temat: Procesy przeciwko zbrodniarzom z Majdanka w relacji Andrzeja Stanisławskiego.
Procesy przeciwko załogom obozów koncentracyjnych, SS-manom i nadzorczyniom, wzbudzały ogromne zainteresowanie. Sale sądowe były wypełnione ludźmi, a dziennikarze relacjonowali niemal na bieżąco przebieg rozpraw. Ogłaszane wyroki budziły skrajne emocje.
Prezentujemy dziś Państwu relację Andrzeja Stanisławskiego, byłego więźnia KL Lublin. Zeznawał on we wszystkich procesach przeciwko zbrodniarzom z Majdanka: 1944 – Lublin, 1987 – Düsseldorf, 1988 – Hannover, 1988 – Bielefeld. Jego wspomnienia z uwięzienia w obozie koncentracyjnym pt. „Pole śmierci” stało się materiałem dowodowym. Andrzej Stanisławski jako jedyny spośród byłych więźniów Majdanka rozpoznał wszystkich SS-manów zasiadających na ławie oskarżonych.
O przesłuchaniach mówił: „to nie były obojętne dla mnie spotkania”. Jego lekarz zdecydowanie odradzał udział w kolejnych rozprawach ze względu na stan zdrowia. Stanisławski wspominał: „tętno było trwale przyśpieszone: musiałem spłacać kolejną, gorzką cenę za spotkanie z Majdankiem."
Relacja Stanisławskiego to ważne świadectwo przybliżające atmosferę panującą na salach sądowych, postawę obrońców czy zachowanie oskarżonych oraz ich stosunek do świadka.
Andrzej Stanisławski (1923–1996), osadzony w KL Lublin w styczniu 1943 r. jako dwudziestolatek, trafił na III pole. Pracował w różnych komandach, m.in. kanalizacyjnym i drogowym, najbardziej jednak znany był jako Läufer oddziału III. Miał osobisty kontakt z Antonem Thumannem, Emilem Laurichem i Ludwigiem Eggim. Dzięki funkcji gońca mógł swobodnie poruszać się po obozie i mieć dostęp do kartoteki, a jednocześnie przekazywać informacje więźniom i ruchowi oporu. Zbiegł w trakcie ostatniego transportu ewakuacyjnego w lipcu 1944 r. w Kraśniku.
Relacja Andrzeja Stanisławskiego
Temat: Różne losy – podobne marzenia. Więźniowie i obóz na Majdanku w relacjach wideo świadków historii.
Świadkowie historii, czyli ci, którzy przeżyli uwięzienie w obozach koncentracyjnych, pytani są często o to, w jaki sposób przetrwali to niewyobrażalne piekło, cierpienie, bicie i głód. Co sprawiało, że każdego dnia niezmiennie podnosili się z rozpaczy i po prostu chcieli żyć?
Prezentowany materiał to zapis relacji byłych więźniów KL Lublin, którzy przed deportacją do obozu byli młodzi, czasem zakochani, uczyli się i mieli plany na przyszłość. Wojna zmieniła wszystko, a pobyt w niemieckim obozie koncentracyjnym dokonał przewartościowania pragnień. Byli więźniowie –opowiadają o lękach i nadziejach, które towarzyszyły im każdego dnia w KL Lublin. To marzenia i wiara w drugiego człowieka były tym, co pozwalało żyć.
LINK PDF DO POBRANIA: NA DOLE STRONY
Lekcja 01: Dzieci polskie w obozie koncentracyjnym na Majdanku
PDF 2,5 MB
Otwiera się w nowym oknieLekcja 02: Dzieci żydowskie w obozie koncentracyjnym na Majdanku
Otwiera się w nowym oknielekcja 03: Dzieci białoruskie w obozie koncentracyjnym na Majdanku
Otwiera się w nowym oknielekcja 04: Poznajemy muzeum
Otwiera się w nowym oknielekcja 04: poznajemy muzeum.docx
Otwiera się w nowym oknielekcja 05: Świat za drutami. Część 1
Otwiera się w nowym oknielekcja 05: Świat za drutami. Część 2
Otwiera się w nowym oknielekcja 06: sztuka opowieści - czyli historie ukryte w artefaktach. część 1
Otwiera się w nowym oknielekcja 06: sztuka opowieści - czyli historie ukryte w artefaktach. część 2
Otwiera się w nowym oknielekcja 07: Obóz na Majdanku w relacji Andrzeja Stanisławskiego
Otwiera się w nowym oknieLekcja 10: Różne losy - podobne marzenia
Otwiera się w nowym okniepolski
english