W 1967 roku Rada Ochrony Pomników Męczeństwa oraz Towarzystwo Opieki nad Majdankiem ogłosiły konkurs na projekt pomnika upamiętniającego ofiary Konzentrationslager Lublin. Pomnik, oprócz oddania hołdu zamordowanym na Majdanku, miał również zabezpieczyć kopiec z prochami ofiar, usypany na terenie muzeum w 1947 roku. Jako miejsce, gdzie przyszłe upamiętnienie miało powstać, wskazywano przedpole byłego obozu lub okolice krematorium. Zgłoszono blisko 140 projektów.

Wystawa na 20 panelach prezentuje nagrodzone i wyróżnione projekty pomnika, a właściwie fotografie gipsowych modeli, jakie wtedy powstały. Każdy z nich opatrzony jest komentarzem sądu konkursowego, uzasadniającym wyróżnienie pracy rzeźbiarskiej.

Wybrany ostatecznie projekt autorstwa Wiktora Tołkina (rzeźba) i Janusza Dembka (rozwiązania inżynieryjne) możemy podziwiać od 50 lat na terenie Państwowego Muzeum na Majdanku. Wystawa pokazuje, jak w ciągu tych pięciu dekad rozwijała się funkcja użytkowa Pomnika – od miejsca wielotysięcznych, nierzadko przymusowych zgromadzeń podczas uroczystości państwowych po obiekt wykorzystywany w działaniach religijnych, artystycznych i edukacyjnych. Rzeźba wrosła w krajobraz Lublina, stając się swoistym landmarkiem, do którego licznie przybywają turyści z całego świata. Zawsze jednak podstawowy cel istnienia jednego z największych monumentów martyrologicznych w historii pozostaje ten sam – upamiętnić ofiary nazizmu i ostrzegać przed tragicznymi skutkami zbrodniczych ideologii.