Obóz NKWD funkcjonował w sierpniu 1944 r. na terenie byłego obozu koncentracyjnego. Osadzono w nim zdekonspirowanych żołnierzy Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich. Aresztowanych przetrzymywano na III polu więźniarskim Majdanka w barakach typu stajennego.

Zachowała się imienna lista 84 oficerów oraz wykaz 52 podchorążych i podoficerów. Jak można wnioskować z zebranych relacji od osób internowanych i ich rodzin są to dane niepełne.

Do wykazu oficerów dołączono notatkę: „Jesteśmy traktowani jak jeńcy wojenni. Wyżywienie podłe – wielu choruje na żołądek. Brak kontaktu z rodzinami. Nie dopuszczają przesyłek żywnościowych i odzieżowych. Paląca sprawa – szczepienia ochronne przeciw czerwonce i tyfusowi. Jedzenie odbywa się w prymitywny sposób, np., bez łyżek, misek itd. Ludzie szukają naczyń po śmietnikach. Wyraźnie nie określają nam powodu przetrzymywania i dalszego losu, jaki nas oczekuje.”

Obóz NKWD na Majdanku funckjonował do 23 sierpnia 1944 r. Tego dnia około 250 osób wywieziono nocą do obozu w Riazaniu. W późniejszym czasie przenoszono ich do gułagów w Diagilewie, Susłongierze, Griazowcu, Czerepowcu i Skopinie.