Niemiecki obóz zagłady w Sobiborze z uwagi na swoją funkcję miał być tajną sprawą III Rzeszy. Tragiczne wydarzenia, które rozegrały się w latach 1942-1943 niedaleko Włodawy w ukrytym na bagnistych i zalesionych terenach obozie, miały nigdy nie wyjść na światło dzienne.

Dokumenty z kancelarii obozu, a także te ze sztabu akcji „Reinhardt” w Lublinie, skąd kierowano eksterminacją Żydów w Generalnym Gubernatorstwie i Okręgu Białystok, zostały zniszczone. Nie oznacza to jednak, że nie zachowały się ślady istnienia SS-Sonderkommando Sobibor, o czym świadczy wykorzystanie na wystawie około 30 dotyczących go dokumentów wytworzonych przez różne niemieckie urzędy i instytucje. Pochodzą one zarówno z polskich, jak i zagranicznych archiwów. Są one dowodem ludobójstwa, które pochłonęło w tym miejscu około 180 tys. żydowskich dzieci, kobiet i mężczyzn.